Bomen

Kortgeleden stapte ik uit het station in Leeuwarden en kwam in een bos terecht. Allerlei bomen in grote bakken vormden een soort bos bij het station. Het gaf het idee van een groene oase. De bomen hebben te maken met het project Arcadia. Ook een aantal kerkdiensten zijn daaraan gewijd (19 juni en 10 juli vanuit de Grote Kerk te Leeuwarden, (nog) te zien op Omrop Fryslân) Wanneer ik aan bomen denk gaan mijn gedachten naar Psalm 1.

Gelukkig de mens

die niet meegaat met wie kwaad doen,

……………………

Hij zal zijn als een boom,

geplant aan stromend water.

Op tijd draagt hij vrucht,

zijn bladeren verdorren niet.

Alles wat hij doet komt tot bloei.

Het roept bij mij een beeld op van vakantie. Hopelijk is er af en toe tijd om stil te staan, bij stromend water, een riviertje of beek. Waar je even uitrust en tot jezelf kunt komen. De omgeving in je opneemt en geniet van het moment. Want dat is de betekenis van vakantie, loskomen van alles wat moet van jezelf en anderen. Dat geeft ruimte om echt te zien wat voor moois de aarde te bieden heeft. Na een preek over Psalm 1 werd mij eens gevraagd: Wanneer jij een boom was, welke boom zou jij dan willen zijn? Die vraag zette mij aan het denken over wie je bent en hoe je wilt zijn. Voel je je een robuuste kastanjeboom of een heerlijk geurende meidoorn of toch meer dat vrolijk bloeiende krentenboompje in het voorjaar. Iedere boom heeft, net als ieder mens, eigenschappen die uniek zijn. Ik lees in Psalm 1 dat God wil dat jij tot je recht komt zoals je bent, met al je eigenschappen, die bij je horen. Karel Eykman schreef bij iedere psalm een gedicht. Een stukje uit het gedicht dat hij schreef bij Psalm 1.

Als ik je zo zie

ben ik trots op jou.

Ik zou je mee willen geven:

Blijf nieuwsgierig en blijf overeind.

Ik wens dat we af en toe even stilstaan en ons laten voeden door de bron van levend water. 

Ds. Aafke Nicolai, Stavoren en Hindeloopen.