Hoop

Jaren geleden bezocht ik de Gedächtniskirche in Berlijn. Deze kathedraal is in de Tweede Wereldoorlog verwoest. Het kerkgebouw en toren zijn nog steeds een ruïne. Als een waarschuwende, gehavende vinger staat de toren temidden van de moderne hoogbouw van “booming Berlin”. Naast de resten van de oude kerk en toren zijn een nieuwe kapel en klokkentoren gebouwd. In het, redelijk intact gebleven, voorportaal van de kerk las ik het volgende gebed (vertaald uit het Duits):
Want allen hebben gezondigd en ontberen de heerlijkheid van God,
Vader vergeef…
De haat/woede die volk van volk scheidt,
ras van ras, klasse van klasse,
Vader vergeef…
Het begerige verlangen van mensen en naties
om te bezitten wat niet van henzelf is,
Vader vergeef…
De hebzucht die de arbeid van mensen uitbuit
en de aarde verwoest,
Vader vergeef…
Onze jaloezie bij de welvaart en het geluk van anderen,
Vader vergeef…
Onze onverschilligheid bij de nood van gevangenen,
thuislozen en vluchtelingen,
Vader vergeef…
De wellust die lichaam en leven van mannen, vrouwen
en kinderen te gronde richt,
Vader vergeef…
De hoogmoed die ons verleidt op onszelf te vertrouwen,
en niet op God,
Vader vergeef…
Wees onder elkaar vriendelijk, hartelijk en vergeeft elkaar,
zoals God u heeft vergeven in Christus Jezus. Amen.
Dit gebed komt oorspronkelijk uit Coventry, Engeland. Elke vrijdagmiddag wordt dit gebed van verzoening gebeden in de ruïne van de kathedraal van Coventry. De woorden “Father, forgive” schreef Richard Howard, voorganger van de kathedraal, op de geblakerde muren van de kerk, na de Duitse luchtaanval in de nacht van 14 op 15 november 1940. In enkele uren lag de stad Coventry in puin met honderden doden en gewonden tot gevolg. Het waren de gevolgen van “Operation Mondscheinsonate” van Adolf Hitler en de zijnen. Van lange spijkers uit de verbrande dakbalken maakte men een kruis en plaatste dat op het gehavende altaar. Bij de viering van het Kerstfeest in 1940, temidden van de puinhopen van de kerk, verklaarde Richard Howard dat, als deze oorlog voorbij was, hij met zijn voormalige vijanden wilde samenwerken om een betere wereld te bouwen; een wereld meer Christus waardig. Na de oorlog werden vanuit Coventry vriendschapsbanden aangeknoopt met Duitse steden, die hadden geleden onder (geallieerde) bombardementen. Het “spijkerkruis” is het symbool van deze wereldwijde beweging voor vrede en verzoening. En zijn nu meer de 150 z.g. “spijkerkruisgemeenten” in 63 landen. Zij zijn allen verbonden met Coventry. In de Gedächtniskirche in Berlijn lag ook een briefje, van een Engelse bezoeker: “I always hated those German pilots that killed my father. Now I can go home in peace.” Met dank aan ds. Cor Flobbe. 

Ds. Aafke Nicolai, Stavoren en Hindeloopen